- хӯр
- I[خور]1. асоси замони ҳозираи хӯрдан2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои хӯранда: чойхӯр, арақхӯр, меросхӯрII[خور]хуршед, офтоб
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.